จงรู้ให้ดีในสิ่งที่ทำ ไม่ได้ทะลึงนะ

          บาทหลวงคนหนึ่งขณะขับรถอยู่ได้เห็นแม่ชีวัยรุ่นหน้าตาสะสวยกำลังเดินอยู่บนถนน
เขาจึงหยุดรถและอาสาจะไปส่ง  
แม่ชีคนนั้นตอบตกลง หลังจากบอกที่หมายแล้ว ขณะนั่งรถแม่ชีได้นั่งไขว่ห้าง 
ทำให้ชุดคลุมของแม่ชีก็แหวกออกมาเห็นขาอันเรียวงาม
บาทหลวงเห็นดังนั้น จึงจ้องมองตาแทบไม่กระพริบจนทำให้รถเกือบชนกับคันหน้า  
หลังจากที่คุมรถได้แล้ว เขาจึงค่อยๆเลื่อนมือไปสัมผัสที่ต้นขาของเธอ 
                 แม่ชีหันกลับมาตอบกลับว่า
"                     ท่านพ่อคะ ท่านจำบทสวด 129 ได้ไหมคะ"
  บาทหลวง จึงขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่และหดมือกลับมาอย่างเสียไม่ได้จากต้นขาคู่นั้น 
และอีกครั้งขณะที่เปลี่ยนเกียร์เขาได้เอื้อมมือไปจับต้นขาของแม่ชีอีกครั้ง 
                แม่ชีหันกลับมาตอบกลับว่า
"                 ท่านพ่อคะ ท่านจำกฎของบทสวด 129 ได้ไหมคะ!"
                บาทหลวงกล่าวว่า 
"พ่อต้องขอโทษด้วย แต่เนื้อหนังเจ้าช่างอ่อนแอเหลือเกิน" 
พร้อมหันมามองแบบมี ความหมาย
 หลังจากนั้นพอบาทหลวงมาถึงโบสถ์ของตน เขารีบเปิดไบเบิ้ลแทบจะทันที
                           บทสวดที่ 129 ได้กล่าวไว้ว่า
"จงขยับขึ้นไปและค้นหา เบื้องบนนั้น เจ้าจะพบ ชัยชนะอันรุ่งโรจน์และงดงาม"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

"จงรู้ดีในงานที่คุณทำ มิเช่นนั้น คุณอาจจะพลาดโอกาสอันยิ่งใหญ่"